U industriji papira, morfologija vlakana je jedan od ključnih faktora koji određuju svojstva pulpe i konačni kvalitet papira. Morfologija vlakana obuhvata prosječnu dužinu vlakana, omjer debljine ćelijskog zida vlakana i prečnika ćelije (koji se naziva omjer zida i šupljine) i količinu nevlaknastih heterocita i snopova vlakana u pulpi. Ovi faktori su u interakciji jedni s drugima i zajedno utiču na čvrstoću vezivanja pulpe, efikasnost dehidracije, performanse kopiranja, kao i na snagu, žilavost i ukupni kvalitet papira.
1) Prosječna dužina vlakana
Prosječna dužina vlakana jedan je od važnih pokazatelja kvaliteta pulpe. Duža vlakna formiraju duže mrežne lance u pulpi, što pomaže u poboljšanju čvrstoće veze i zateznih svojstava papira. Kada se prosječna dužina vlakana poveća, povećava se broj isprepletenih tačaka između vlakana, omogućavajući papiru da bolje rasprši naprezanje kada je izložen vanjskim silama, čime se poboljšava čvrstoća i žilavost papira. Stoga se upotrebom vlakana duže srednje dužine, kao što je pulpa četinara smreke ili pamučna i lanena pulpa, može proizvesti veća čvrstoća, bolja žilavost papira, ovi papiri su pogodniji za upotrebu u potrebi za većim fizičkim svojstvima prilike, kao što su materijali za pakovanje, papir za štampanje i tako dalje.
2) Omjer debljine stijenke vlaknaste ćelije i promjera šupljine ćelije (omjer između zida i šupljine)
Odnos zida i šupljine je još jedan važan faktor koji utiče na svojstva pulpe. Niži omjer između stijenke i šupljine znači da je zid vlaknaste ćelije relativno tanak i da je ćelijska šupljina veća, tako da vlakna u procesu celuloze i proizvodnje papira lakše apsorbiraju vodu i omekšaju, što pogoduje rafiniranju vlakana, disperziji i preplitanje. U isto vrijeme, vlakna tankih stijenki pružaju bolju fleksibilnost i savitljivost pri oblikovanju papira, čineći papir pogodnijim za složene procese obrade i oblikovanja. Nasuprot tome, vlakna s visokim omjerom između stijenke i šupljine mogu dovesti do pretjerano tvrdog, lomljivog papira, što nije pogodno za naknadnu obradu i upotrebu.
3) Sadržaj nevlaknastih heterocita i snopova vlakana
Nevlaknaste ćelije i snopovi vlakana u pulpi su negativni faktori koji utiču na kvalitet papira. Ove nečistoće ne samo da će smanjiti čistoću i ujednačenost pulpe, već će i u procesu proizvodnje papira formirati čvorove i defekte, što utječe na glatkoću i čvrstoću papira. Nevlaknasti heterociti mogu nastati od nevlaknastih komponenti kao što su kora, smola i gume u sirovom materijalu, dok su snopovi vlakana agregati vlakana koji nastaju kao rezultat neuspjeha sirovine da se dovoljno disocira tokom procesa pripreme. Stoga ove nečistoće treba ukloniti što je više moguće tokom procesa celuloze kako bi se poboljšao kvalitet celuloze i prinos papira.
Vrijeme objave: Sep-28-2024
