Probudite potrošače da razmisle o recikliranju štetnih sirovina od otpadnog papira

1. Produbljivanje zelenih praksi

Jedna tona odbačenog papira, prilikom recikliranja, može dobiti novi život, transformirajući se u 850 kg recikliranog papira. Ova transformacija ne samo da odražava efikasno korištenje resursa, već i nevidljivo štiti 3 kubna metra dragocjenih drvnih resursa, tako da mogu nastaviti napredovati u šumi i održavati ekološku ravnotežu. Istovremeno, ovaj proces štedi 100 kubnih metara vode, što je pozitivno za ublažavanje problema nestašice vode.

Što se tiče smanjenja zagađenja okoliša, svaka tona otpadnog papira koja se koristi smanjuje upotrebu 300 kg hemijskih sirovina, čime se smanjuje emisija štetnih tvari koje mogu nastati tokom proizvodnog procesa. Osim toga, može se uštedjeti 1,2 tone uglja i 600 kWh električne energije, što je od velikog značaja u smislu uštede energije i smanjenja emisija, te promoviranja održivog energetskog razvoja.

Korištenje 1 tone proizvoda napravljenih od 100% recikliranog papira efektivno će smanjiti emisiju ugljičnog dioksida za 11,37 tona. Ovo nije samo odraz lične ekološke svijesti, već i pozitivan odgovor na globalne klimatske promjene. Upotreba recikliranog papira postepeno postaje važna snaga u promociji zelenog načina života i izgradnji društva s niskom emisijom ugljika.

2. Ostaci u otpadnom papiru, sirovini za reciklirani papir, i njihov uticaj
Otpadni papir u procesu recikliranja često sadrži razne ostatke, koji ne samo da predstavljaju potencijalnu prijetnju ljudskom zdravlju, već mogu imati i negativan utjecaj na prirodnu okolinu.

Teški metali su jedan od uobičajenih ostataka u otpadnom papiru. Proces proizvodnje recikliranog papira može sadržavati teške metale poput olova, žive i kadmija. Ovi teški metali su toksični za ljudski organizam, a produženo izlaganje ili unos supstanci koje sadrže teške metale može uzrokovati razne zdravstvene probleme. Što je još ozbiljnije, teški metali se ne razgrađuju lako u prirodnom okruženju i, kada jednom uđu u ekosistem, mogu se postepeno akumulirati kroz lanac ishrane, što na kraju može uzrokovati štetu ekološkoj ravnoteži.
Organska materija je također važna rezidualna komponenta u otpadnom papiru. Kada reciklirani papir dođe u kontakt s hemikalijama i mikroorganizmima tokom upotrebe, pulpa u njemu se može razgraditi na štetne organske supstance, poput benzena i fenola. Ove organske supstance su potencijalno štetne za ljudski organizam i okoliš, te mogu uzrokovati zdravstvene probleme poput iritacije kože i respiratornih problema. Također mogu kontaminirati izvore vode i tlo, utičući na rast i razvoj biljaka i životinja.

Klice i paraziti su također ostaci u recikliranom papiru koje ne treba zanemariti. Otpadni papir može sadržavati razne bakterije i parazite, poput Escherichia coli, pneumokoka i crva, ako se ne tretira strogo tokom procesa recikliranja. Ovi patogeni predstavljaju ozbiljnu prijetnju ljudskom zdravlju i higijeni okoliša te mogu dovesti do prijenosa bolesti i zagađenja okoliša.

U procesu oporabe i ponovne upotrebe otpadnog papira, moraju se poduzeti efikasne mjere, kao što su poboljšanje odvojenog sakupljanja otpadnog papira, poboljšanje procesa proizvodnje recikliranog papira i jačanje dezinfekcije recikliranog papira, kako bi se smanjile opasnosti po ljudsko zdravlje i okoliš uzrokovane ostacima u otpadnom papiru. Istovremeno, javnost bi također trebala poboljšati ekološku svijest, racionalno koristiti i odlagati otpadni papir, te zajednički zaštititi našu ekološku okolinu.

3. Potencijalni rizici od ostataka u recikliranom papiru
Proces proizvodnje recikliranog papira je složen i delikatan proces, koji uključuje kuhanje pulpe na visokoj temperaturi, dodavanje kalcijum hipohlorita i sekundarnu dezinfekciju na visokoj temperaturi tokom oblikovanja cilindra. Ovaj niz koraka obrade efikasno ubija veliki broj bakterija i virusa, čime se osigurava higijenski standard recikliranog papira. Međutim, čak i uz ovaj rigorozni proces proizvodnje, još uvijek postoje neke spore plijesni koje je teško ukloniti, uključujući vrste kao što su Penicillium, Aspergillus erythropolis i Aspergillus flavus.
Često potičući od otpadnog papira, ove spore plijesni su vrlo prilagodljive okolini i mogu preživjeti u raznim teškim uvjetima. Čak i na visokim temperaturama do nekoliko stotina stepeni, ove spore i dalje mogu preživjeti. Istovremeno, zbog svoje stabilne hemijske prirode, jake kiseline i alkalije te oksidirajuća dezinfekcijska sredstva i druga uobičajeno korištena sredstva sterilizacije često su bespomoćna protiv njih.
Među ovim sporama plijesni, Aspergillus flavus je posebno toksičan. Smatra se jednom od najtoksičnijih supstanci na svijetu, s toksičnošću koja daleko premašuje toksičnost štetnih supstanci poput nikotina i formaldehida. Dovoljno je samo 0,1 gram aflatoksina da bude fatalan u kratkom vremenskom periodu. Što je još ozbiljnije, čak i ako se proguta ili udahne samo u malim količinama tokom dužeg vremenskog perioda, aflatoksin će uzrokovati ozbiljna hronična oštećenja ljudskog respiratornog i probavnog sistema, a može čak izazvati i maligne tumore poput raka jetre, raka pluća i raka želuca. Svjetska zdravstvena organizacija ga je klasifikovala kao kancerogen i stepen njegove štetnosti se ne može zanemariti.

Srećom, spore Aspergillus flavus će postati neaktivne u okruženjima s visokom temperaturom, što će privremeno zaustaviti njihov rast i razmnožavanje.

https://www.yashipaper.com/high-quality-factory-sale-health-care-customized-bamboo-tissue-paper-product/

Kontaktirajte nas sa dolje navedenim informacijama!